Een werkgever kan een werknemer op staande voet ontslaan wanneer daar een dringende reden voor is. Ontslag op staande voet moet onverwijld gegeven worden. Bij de beantwoording van de vraag of er een voldoende dringende reden voor een ontslag op staande is, dienen alle omstandigheden van het geval in aanmerking te worden genomen. Dat betekent dat ook met persoonlijke omstandigheden van de werknemer, zoals zijn leeftijd en de gevolgen die een ontslag op staande voet voor hem zouden hebben, rekening gehouden moet worden.
Een van de dringende redenen die tot ontslag op staande voet kunnen leiden is diefstal van de werkgever. Vanwege de hiervoor genoemde beoordeling van alle omstandigheden leidt diefstal niet altijd tot ontslag op staande voet.
Een werknemer van 59 jaar zou bij een reorganisatie na een 38-jarig dienstverband worden ontslagen. De werknemer had recht op een beëindigingsvergoeding volgens het opgestelde sociaal plan en zou in dienst treden bij een uitzendbureau. Een week voor de overeengekomen einddatum nam de werknemer enkele zaken van zijn werkgever mee zonder toestemming. Hoewel het ging om zaken van geringe waarde ontsloeg de werkgever de werknemer op staande voet en betaalde het salaris over de laatste week en de beëindigingsvergoeding niet uit.
De kantonrechter oordeelde in kort geding dat niet aannemelijk was dat de rechter in een eventuele bodemprocedure het gegeven ontslag op staande voet rechtsgeldig zou vinden. Bepalend daarvoor waren de ernstige financiële gevolgen die het ontslag voor de werknemer had door het verlies van de beëindigingsvergoeding en het niet doorgaan van zijn indiensttreding bij het uitzendbureau. Ook de leeftijd van de werknemer, het goede functioneren van de werknemer gedurende zijn gehele dienstverband en het feit dat de arbeidsovereenkomst toch al een week later zou eindigen, speelden een rol in die beoordeling.
De kantonrechter wees de loonvordering over de laatste week toe. Ook moest de werkgever zijn verplichtingen uit de met de werknemer gesloten beëindigingsovereenkomst nakomen door de beëindigingsvergoeding uit te betalen en hem in dienst te laten treden bij het uitzendbureau. Het verweer van de werkgever, dat de beëindigingsovereenkomst door het ontslag op staande voet niet hoefde te worden nagekomen, ging niet op.
